De honeymoon! - Reisverslag uit Moskou, Rusland van Hanneke & Ernesto Spruyt - Panbakker - WaarBenJij.nu De honeymoon! - Reisverslag uit Moskou, Rusland van Hanneke & Ernesto Spruyt - Panbakker - WaarBenJij.nu

De honeymoon!

Door: Familie Spruyt

Blijf op de hoogte en volg Hanneke & Ernesto

06 September 2006 | Rusland, Moskou

Het even geduurd, maar zoals beloofd hier dan ons verslag van het huwelijkscadeau van velen van jullie, onze liefdesvakantie / honeymoon!

Zondagmorgen werden we, na een paar uurtjes onrustige slaap, wakker als man en vrouw in het prachtige Duin en Kruidberg (huwelijkscadeau van ons bruidspersoneel!), wat een goed gevoel, met dat gevoel wil ik de komende 50 jaar wel wakker worden! Na een uitgebreide bad-met-rozenblaadjes-sessie werd het wel weer tijd voor een glaasje champagne, en we werden op onze wenken bediend met een super champagne ontbijt. Na een wandeling over het mooie landgoed zijn we terug naar Bergschenhoek gereden, waar we lekker de hele dag beetje gerelaxed en geevalueerd hebben, ik heb urenlang foto’s van Menno zitten kijken en spulletjes uitgezocht (cadeautjes, taartlint, stola, huwelijksschoenen, alles lag overal!), Ernie heeft nog lekker tukkie gedaan, en einde van de middag kwamen Liaan en Jan Hein nog even voor een evaluatiewijntje. Na het pakken van de koffers (we waren zo klaar, we mochten maar 15 kilo meenemen), zijn we gaan slapen, nou ja, eigenlijk konden we helemaal niet slapen, we zaten nog helemaal propvol overweldigende emoties en herinneringen aan 2 super dagen!

Maandagmorgen heeft mama ons naar het station gebracht en hebben we de trein naar Schiphol genomen (waar we nog gezellig met Elsa hebben koffie gedronken) om met een directe vlucht naar Kilamanjaro, Tanzania, te vliegen. Wat een super vlucht, je hoort van mij geen negatieve uitlatingen meer over KLM! We werden door de purser welkom geheten met een goed glas (business class) champagne – kwam op een goed moment, het laatste glas was immers al weer een paar uur geleden, we hadden (gewoon in de economy class) mega lekkere stoelen met genoeg beenruimte en een eigen tv/videosysteem per stoel (voor diegenen onder jullie die veel vliegen waarschijnlijk niets nieuws, voor ons een positieve shock, helemaal gezien we krakkemikkige Tupolev’s en tot op het bot sjacherijnige Russische stewardesjes gewend zijn!), en het eten was gewoon prima! Na een vlucht van zo’n 8 uur kwamen we in Kilamanjaro aan waar we opgehaald werden en naar een prima lodge een kwartiertje van het vliegveld zijn gebracht. De volgende morgen zijn we naar Arusha gebracht, waar we kennis hebben gemaakt met onze driver/gids Matthias en we, na het bespreken van de route, onze superjeep met uitklapbaar dak hebben bestegen! Matthias is een verschrikkelijk aardige man van 55, woonachtig in Arusha, zeer gelovig (als wij naar leeuwtjes stonden te kijken las hij in zijn bijbel). Later in de week hebben we prachtige gesprekken met hem gehad. Hij vertelde ons dat hij altijd priester heeft willen worden, en dat hij als jonge man een aantal jaar de opleiding voor priester heeft gevolgd, maar na een aantal jaren een conflict kreeg met de hoofdpriester die de uiteindelijke beslssing nam wie er ‘toegelaten tot het ambt’ zou worden. Matthias vond het namelijk onzin dat de oudere priesters wel mochten roken, terwijl de jonge priesters in opleiding dat niet mochten. Na een jarenlang conflict mocht Matthias niet verder met de opleiding. Zijn wereld stortte in en hij wist niet meer hoe hij verder moest nu zijn droom geen doorgang kon vinden. Hij bad tot God dat hij een antwoord zou krijgen en dat hij een vrouw zou tegenkomen die Theresa heette, net als zijn overleden zusje, en dat hun eerste kind een zoon zou zijn die ze Mozes zouden noemen. Een paar dagen later kwam hij Theresa tegen, hij is met haar getrouwd en ze hebben 3 kinderen gekregen, hun eerste kind, een zoon, heet Mozes. Matthias heeft zich om laten scholen tot safari-gids, en na een carriere van 25 jaar, waarin hij zo veel mogelijk heeft gespaard, gaat hij dit jaar met pensioen. Mozes zit op de universiteit in Dar es Salaam, de hoofdstad van Tanzania, wat een vermogen kost voor de familie. Hun dochter gaat volgend jaar ook naar de universiteit en hun jongste zoon wil in de voetsporen van zijn vader treden en zit op het ‘safarigids-instituut’. Een inspirend verhaal, knap hoe een man (met, in vergelijking met ons ‘rijke Westerlingen’, zulke beperkte kansen) zo’n gelukkig en succesvol leven heeft kunnen opbouwen, en zo dankbaar is voor alles wat hij van God heeft gekregen.

Matthias heeft ons naar totaal 3 wildparken meegenomen en we hebben in 4 verschillende lodges geslapen. De eerste 2 dagen zijn we in de Ngoro Ngoro krater gweest, de plek die de biologie leraar van de middelbare school van Ernesto beschijft als het mooiste plekje op aarde! Nogoro Ngoro is een enorme krater van een paar kilometer doorsnede, welke heel erg lang geleden is ontstaan door een mega vulkaanuitbarsting. Onze (echt ongelovelijk mooie) lodge bevond zich op de rand van de krater, alwaar we een prachtig uitzicht hadden de krater in. We zijn 2 dagen de de krater ingereden, waar we, gewapend met Afrikaans wildlife-boekje van Casper en Jikkemijn, onze eerste leeuwen, zebra’s, wrattenzwijnen, struisvogels, flamingo’s en zelfs een luipaard en neushoorn (black rhino) en een wilde kat hebben gezien, super (ieder nieuw beest werd keurig afgestreept in het boekje)! Enige nadeel van de krater is dat, door de hoogteverschillen tussen de kraterrand en de kraterbodem, de bewolkig er erg in blijft hangen. Vooral op de kraterrand is het ook goed koud, en kan het ’s nachts rond het nulpunt zijn. Daar waren we niet helemaal op voorbereid (we waren door de huwelijksvoorbereidingen eigenlijk helemaal niet voorbereid, we wisten niet eens welke munteenheid ze in Tanzania hadden, of welke parken we zouden gaan bezoeken!), en onze kleding schoot dan ook lachwekkend tekort. We hebben echt zitten bibberen in de jeep, maar de beestjes waren er niet minder mooi om! Heerlijk ook om na een dag hobbelen in de jeep terug te komen in de super lodge en daar lekker te relaxen en boekjes te lezen, heerlijk te eten en lekker wijntjes te drinken. De wekker ging ’s morgens heel vroeg (tussen half 6 en 7), dus het was ’s avonds vroeg bedtijd voor ons.

Na 2 dagen Ngoro Ngoro zijn we doorgereden naar de Serengeti, een hele lange tocht (8 uur rijden) over hele hobbelige wegen, maar wel met prachtige wijdse uitzichten! Onderweg zijn we nog gestopt bij een origineel Masai dorpje, echter toen bleek dat we wel even 50$ entree aan het stamhoofd moesten betalen hadden we het snel gehad, toeristische uitknijpers, al mocht je er wel onbeperkt voor fotograferen (wat een paar hele mooie plaatjes heeft opgeleverd, vooral van die schattige spelende kindjes en van die mooie oude doorleefde koppen met bewerkte oren). Aan de andere kant ook wel weer te begrijpen natuurlijk, die mensen hebben niets en moeten wel hun beesten te eten geven. Het was best interessant om te zien hoe zij leven, sorry voor mijn verwende Westerse houding, maar het was echt zo vies en ze stonken echt zo verschrikkelijk ... (niet gek zonder wasgelegenheid). Nadat 1 van de Masai jongens mij nog even had uitgehoord of ik geen leuke Nederlandse vriendinnen had die geinteresseerd zouden zijn in een huwelijk met hem, hebben we het dorpje verlaten en zijn doorgereden, hobbel, hobbel. In de Serengeti hebben we de meeste beesten gezien, en zaten we ook in de mooiste lodge, wat een feestje! Het eten daar was echt niet normaal lekker, er stond een kok ‘live’ te koken, en je kon gewoon echt alles uitzoeken wat je lekker vond, hij grilde het ter plekke voor je. En terwijl je zat te genieten van je visje en vleesje kon je een paar honderd meter verder de buffels in de Serengeti zien lopen! Als je ’s avonds naar de lodge liep ging dat ook altijd onder begeleiding, omdat het terrein niet door een hek ofzo was afgesloten, het lag gewoon in de Serengeti. Overal lag ook buffelpoep, en de bewakers vertelden ons dat er regelmatig beesten op het terren komen om eten te zoeken (olifaten, buffels, impala’s etc). In de Serengeti hebben we de meeste beesten gezien, het was echt een live zoo, super! Op een gegeven moment stonden we een slapend luipaard te observeren die in een boom lag, en toen besloot meneer waker te worden en even een wandelingetje door de boom te maken. Wat een spectaculair gezicht, wat een prachtig beest, echt heel indrukwekkend! Even later lag er een leeuw (2 meter) naast onze auto beetje te chillen, en wij werden er zo opgewonden van dat we Mattias vroegen nog dichterbij te gaan staan met de jeep, terwijl wij uit het dak hingen te fotograferen. De ijzersterke opmerking van Matthias was toen ‘Man, be careful, it’s a wild animal’ ... o ja, even vergeten dat we niet in de dierentuin waren! Een paar meter verderop stond de leeuwin op een dik-dik (kleinste soort hertje) te azen (want terwijl meneer uitrust moet mevrouw op jacht), zij nam de kill-and-attack houding aan terwijl wij haar met de auto volgden. De dik-dik was echter (helaas...) beetje te snel en slim, dus de leeuwin miste haar lunch. Verder hebben we in de Serengeti heel veel hippo’s, krokodillen, giraffen, aapjes, hyena’s en een cheeta gezien.

Nog een klein avontuur op de kamer van onze Serengeti lodge: Wij gingen slapen, ik was al half weg, toen Ernesto iets hoorde ritselen. Vervolgens deed hij even het licht aan en vroeg mij toen heel snel de dekens over mijn hoofd te trekken. Later bleek dat hij toen een enorme rat dacht te hebben gezien, welke over het hoofdeinde van de ene kant naar het andere kant van het dek ritselde, ongeveer 3 cm van mijn hoofd, ondertussen hij vertelde mij dat hij een muisje had gezien. Mijn man trok zijn hoge Timberlands aan en pakte de paraplu uit het gangetje, verder was hij naakt. Gewapend met Timie’s en paraplu ging hij de strijd met het muisje aan, inmiddels was ik onder de dekens vandaag gekropen en had wel door dat het niet om een muisje ging. Maar het was zo’n grappig gezicht, mijn naakte held met zijn paraplu, dat ik eigenlijk niet bang kon zijn en alleen maar heel hard kon lachen! Na een zoektocht bleek dat het niet om een rat, noch om een muis, maar om een eekhoorntje ging!

Het derde en laatste wildpark wat we hebben bezocht is Tarangire, het ‘olifantenpark’. Hier hebben we echt hordes olifanten gezien, en hele lieve kleine baby olifantjes! Ook nog een boze wilde olifant achter een jeep zien aangaan die hem in de weg reed en hem een beetje zat te treiteren. Onze Matthias ergerde zich door enorm aan, hij deed er echt alles om de beesten juist niet te storen, was een fijne vent! Na 5 dagen hobbelen en heel veel mooie beesten te hebben gezien was het tijd om door te gaan naar Zanzibar. We zijn door Matthias weer afgezet in Arusha, en hebben met een hele dikke fooi heel hartelijk afscheid van hem genomen. We hebben 1 nacht in Arusha doorgebracht (en daar een beetje rondgelopen, maar het was niet veel en we vonden het een beetje engig om daar als overduidelijke toeristen rond te lopen), en zijn de volgende dag naar het airport van Arusha gebracht. Nou ja, airport, meer een airstrip waar alleen ini-mini vliegtuigjes vandaan vertrekken!

Het inchecken was een heerlijk primitief gebeuren, bagage werd op een hand-weegschaal gewogen, er werd onderhandeld over hoeveel er betaald moest worden voor overbagage, boardingpassen met de hand uitgeschreven, alles liep criss cross door elkaar heen, en uiteindelijk werden we met zo’n 15 man naar een mini-vliegtuigje gelootst. Na een spectaculaire vlucht van een uur kwamen we op Zanzibar aan (de wind blies het vliegtuigje alle kanten op en er was een totaal panische Belgse chick aan boord die nogal nodig naar de wc moest en alle koffers die in het ganpad lagen overhoop ging halen om bij de wc te komen, waardoor het vliegtuigje helemaal alle kanten opging – later bleek dat deze chick bij ons in het resort zat, wij hebben haar het leven nogal zuur gemaakt :-). In het vliegtuigje hadden we kennis gemaakt met een leuk Rotterdams gezin die later ook in hetzelfde resort bleek te zitten, we hebben later die week nog 2 excursies met hen gemaakt en de man des huizes, Daan, bleek een big chief te zijn (raad van bestuur van een bouwonderneming), Ernie heeft lekker genetwerkt terwijl ik niets lag te doen in de zon!

Anyways, op Zanzibar hebben we echt een geweldige dikke week (9 nachten) gehad! Onze kamer, zeg maar een huis, was enorm en super mooi, het had een prive tuintje met buitendouche (zie foto!), een enorm bad, een aparte kleedkamer en een bed van 3 meter doorsnede. Bij aankomst werden we verwelkomt met champagne en vers fruit. Het resort was echt heel erg mooi, er waren zo’n 80 huisjes, niet te grootschalig dus, en het level mensen was redelijk hoog, geen pleps volk dus. Het strand en zee was uit de film, hagelwit en azuurblauw, en we hebben heerlijke strandwandelingen gemaakt. Enig nadeel van de zee was dat het enorme tijwisselingen waren, overdag kon je eigenlijk niet zwemmen omdat het water zo laag stond (en ik al helemaal niet omdat ik panisch ben voor zeeegels nadat ik er een keertje op 1 ben gaan staan tijdens een vakantie in Spanje met Mar, Daan en An!), gelukkig werd dat aan het einde van de middag ruimschoots goedgemaakt met iedere dag een zeer romantische zwempartij samen! Het weer was overwegend goed, af en toe wat flinke wolken maar daardoor niet te warm. We hebben overdag voornamelijk lekker liggen zonnen en lezen, af en toe een slaapje, en ’s avonds als konginnen zitten eten en drinken! Het eten (jullie zullen wel denken, daar heb je haar weer met haar obsessie over eten!) was echt zo ontzettend lekker! We hebben ook nog 1 avond een honeymoondiner aangeboden gekregen (kreeft) door de GM himself (standard procedure, komen nogal veel honeymooners blijkbaar!). Ernie heeft 4 duiken gemaakt, ik een refreshment duik en 2 normale duiken (ik was te verkouden door het jeepdak en kon de eerste paar dagen daardoor niet duken). Ik was voornamelijk gefocust op de techniek van het duiken en miste daardoor de meeste mooie dingen (wel een enorme inkt spuitende octopus gezien!), Ernie daarentegen heeft tijdens zijn 2 eigen duiken 5 reuzeschildpadden en een pijlstaartrog gezien, zo eentje waardoor crocodile-Steve een paar dagen geleden is doodgegaan. Naast het duiken hebben we ook nog een tripje gemaakt naar een plek waar we met dolfijnen konden zwemmen (nou ja, meer zwemmende dolfijnen konden zien die op de vlucht sloegen terwijl wij 5 meter boven hen lagen te snorkelen, het was overigens wel erg cool om onder je zo’n 20 dolfijnen te zien!) en zijn we nog een dag met het gezin van Daan naar Stonetown, de hoodfstad van Zanzibar, geweest.

Al met al hebben we echt een super vakantie gehad, en het meest heerlijke eraan was om de tijd te hebben om non-stop met elkaar te evalueren over wat voor bofkonten we zijn met zo’n perfect huwelijk en zo’n mooie honeymoon! Iedereen super bedankt voor jullie bijdrage aan deze hele mooie herinnering (en dan in het bijzonder Elsa en oma :-)!

xx H&E

  • 07 September 2006 - 07:26

    Sabine:

    foto's zijn mooi! ga vanavond het verhaal lezen! veel liefs sabine

  • 07 September 2006 - 18:48

    Mama:

    weer zo'n mooi verhaal!! Weet alleen niet, hoe ik het verhaal (zonder foto's!) moet printen. Komt nog wel.als jij er bent. Dan kan oma alles lezen, dat vindt ze zo fijn!

  • 11 September 2006 - 10:59

    An & Martijn:

    Wat een heerlijke verhalen weer en nog mooier: de foto's. Ik (an) ben helemaal jaloers!! want ook al heb ik 't afgelopen jaar heel wat leuke plaatjes mogen schieten... ik krijg weer helemaal zin. Wie is die talentvolle fotograaf onder jullie twee??
    Kussie.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Rusland, Moskou

Hanneke & Ernesto

Actief sinds 07 Juli 2006
Verslag gelezen: 1024
Totaal aantal bezoekers 46089

Voorgaande reizen:

30 November -0001 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: