Zdravstvuytye!
Door: Hanneke
Blijf op de hoogte en volg Hanneke & Ernesto
24 November 2005 | Rusland, Moskou
ÚÄÒÁ×ÓÔ×ÕÊÔÅ!(zeg: zdravstvuytye) of wel goeiedag!
Nou, ik blijf maar met verhalen op de proppen komen, ongelovelijk hoeveel er
hier iedere keer gebeurd (al moet ik wel zeggen: hier is opeens alles nieuw en
bijzonder, in Nld sta je er minder bij stil en ga je niet opeens een mail schrijven aan de goegemeente als je bv een nieuwe jas hebt gekocht ... jullie voelen 'm denk ik al hangen :-)
Ik zal bij het begin beginnen: Ik heb mijn eerste schreden gezet op de Russische
wegen, en met gemengd resultaat. Vorige week hadden we di/woe/do een outside meeting in een hotel in Moskou, en Ernie spoorde me aan nu toch gewoon eens zelf met de auto te gaan. Ik wilde me natuurlijk niet laten kennen, dus daar ging ik met klotsende oksels. De heenweg ging wonderbaarlijk goed, ik vond het in 1 keer, heb m'n auto ergens langs de straat op een zebrapad gezet (is hier geen probleem). Vol goede moed ging ik 's avonds terug. Nou, dat had ik beter niet kunnen doen. Eerst moest ik mijn auto gedraaid zien te krijgen, alleen dat heeft
al een half uur gekost omdat je nergens kan U-turnen ivm giga drukte, vervolgens mag je bijna nergens links- of rechtsaf slaan, met als gevolg dat ik de halve wijk door moest en toen op goed geluk weer bij de main road uitkwam. Ik dacht dat ik het gehad had... maar nee. Volgens de route moest ik alsmaar rechtdoor langs de kade tot je bij ons gebouw zou komen. Lijkt niet al te moeilijk.
Echter, op een gegeven moment rij ik op een slagboom aan. Ik denk, ik blijf stug rechtdoor gaan, dus open heel soepel mijn raampje en zeg 'slagbaum priama' (slagboom rechtdoor). Een nogal sjacherijnige agent zegt 'niet' en ik zeg 'da'. Daar stond ik dus, overal toeterende auto's en boze Russen, 7 uur 's avonds, pikdonker. Ik de auto uit om de weg te vragen (ik vond het een afgang om Ernie te bellen dus stelde dat nog even uit), maar zoals verwacht sprak niemand Engels. Ik kon dus nergens heen met als gevolg een jankaanval en woedeuitbarsting aan de telefoon tegen Ernie (sloeg natuurlijk nergens op maar was nogal gefrustreed :-)). Uiteindelijk heeft hij me veilig naar huis geloosd, en ben ik de dag erna het maar weer gaan proberen, met beter resultaat!
Het positieve aan het hele 3-dagen-hotel-verhaal is dat ik mijn eerste presentatie voor de hele afdeling (= CBD groep) heb gegeven, dat iedereen mij nu dus kent, dat de presentatie heel goed ging en dat ik me dus eindelijk een beetje heb kunnen 'bewijzen' (je voelt je soms zo'n mongool hier, je moet alles aan collega's vragen omdat je niets weet, dus het was wel fijn om nu hen eens wat te kunnen vertellen / leren). Presentatie ging over mijn nieuwe team (NRO = National Retail Organisation, even simpel gezegd de P&G buitendienst) en heeft nogal wat stof doen opwaaien: Account Managers die nu met hoofdkantoor werken zijn bang dat ze 'terug' moeten het veld in, voelen dat als een teruggang, zijn bang dat hun carriere hierdoor beinvloed wordt etc etc. Ik heb me dus nogal gefocust op de positieve kanten van deze veranderingen, en ik geloof ook echt
dat het goed voor hen is, dus ik hoop dat ik dat over heb weten te brengen (denk het wel). Ik was wel helemaal op na die 3 dagen, had me toch een beetje druk gemaakt omdat ik het best spannend vond om voor 60 Russen mijn 1e presentatie te houden.
Vrijdagavond hebben we dan eindelijk de 30e verjaardag van mijn liefde gevierd, en met veel plezier (en drankjes)! Hij had een grote tafel incl heel veel lekker eten geregeld bij ons favoriete Cubaanse restaurantje in de buurt. Daar hebben
we de hele avond met een mannetje of 20 (al zijn voetbalvriendjes met aanhang) gegeten en geborreld. Was echt heel erg gezellig. Er zitten een paar hele leuke gasten bij met wie ik het ook erg goed kan vinden (An, ik heb die zoon van goede vrienden van je ouders uitgebreid gesproken, ben even zijn naam kwijt, super leuke vent! Die kennis van Martijn was er ook, hij heet volgens mij Jan, ook leuk). Maar goed, de aanhang ... tja, ik kan toch niet wennen aan die opgedirkte chicks van 20, wat moet ik daar nu mee?
Het weekend lekker uitgebrakt van vrijdag (was vooral voor Ernie hard nodig), zaterdag een geweldige jas gekocht, echt zo mooi!!! Bruin suede, helemaal gevoerd met een lekkere vacht, hele grote bontkraag en pofjes bij de mouwen, ik begin me langzaam al een heel klein beetje Russisch te voelen als ik 'm aan heb. Hij is alleen te mooi om gewoon te dragen, dus ik zal 'm denk ik alleen dragen als we naar t theater gaan, en verder zal ik wel in mijn oude kloffie rondlopen (het is hier nl zo rantzig op straat door die vieze sneeuw dat je in de winter niet een stukje kan lopen of een auto in/uit kan stappen zonder heel vies te
worden). Zondag is er heel veel sneeuw gevallen (is inmiddels ook allemaal al weer weg), en zijn we lekker met muts en handschoenen aan door de stad gaan lopen, was super, zag er heel mooi uit met die verse sneeuw. Lekker 3 uur gelopen en is meeste hippe cafe van Moskou (Voque) gazpacho gegeten. Echt, ik blijf me verbazen over de Russinnen: Ook weer in zo'n Voque cafe, daar zie je gewoon een moeder en een dochter rondlopen, allebei volledig gemake-upt en hitsig aangekleed, ze gaan uitgebreid aan de bar zitten en zijn overduidelijk
'op jacht'. Mama geeft dochter les hoe een rijke man aan de haak te slaan, mannen die alleen binnenkomen worden eerst gescand (welke horloge hebben ze aan, welk drankje bestellen ze) en vervolgens wel of niet benaderd (gebaseerd op de gepercipieerde rijkdom).
Verder ben ik deze week met mijn Russische les begonnen, ik krijg van P&G 120uur vergoed, en voorlopig heb ik 2 keer per week les. Mijn papieren zijn eindelijk in orde, ik heb m'n werkvergunning en werkvisum (heeft even geduurd en nogal wat energie gekost, maar goed, het is nu in orde), dus ik mag in ieder geval tot 9 sept volgend jaar blijven!
Op dit moment is Ernie op weg naar het vliegveld om mama op te halen, die komt
lekker 5 dagen bij ons! Vanavond dus het Rode Plein op en daar ergens lekker eten. Ik moet morgen gewoon werken maar het weekend hebben we druk programma (uiteraard dagje Kremlin, een heel mooi klooster, we hebben 3 hele leuke restaurants uitgezocht, etc etc). Veel zin in!
Ik ga nu snel verder, dikke kus!
Nou, ik blijf maar met verhalen op de proppen komen, ongelovelijk hoeveel er
hier iedere keer gebeurd (al moet ik wel zeggen: hier is opeens alles nieuw en
bijzonder, in Nld sta je er minder bij stil en ga je niet opeens een mail schrijven aan de goegemeente als je bv een nieuwe jas hebt gekocht ... jullie voelen 'm denk ik al hangen :-)
Ik zal bij het begin beginnen: Ik heb mijn eerste schreden gezet op de Russische
wegen, en met gemengd resultaat. Vorige week hadden we di/woe/do een outside meeting in een hotel in Moskou, en Ernie spoorde me aan nu toch gewoon eens zelf met de auto te gaan. Ik wilde me natuurlijk niet laten kennen, dus daar ging ik met klotsende oksels. De heenweg ging wonderbaarlijk goed, ik vond het in 1 keer, heb m'n auto ergens langs de straat op een zebrapad gezet (is hier geen probleem). Vol goede moed ging ik 's avonds terug. Nou, dat had ik beter niet kunnen doen. Eerst moest ik mijn auto gedraaid zien te krijgen, alleen dat heeft
al een half uur gekost omdat je nergens kan U-turnen ivm giga drukte, vervolgens mag je bijna nergens links- of rechtsaf slaan, met als gevolg dat ik de halve wijk door moest en toen op goed geluk weer bij de main road uitkwam. Ik dacht dat ik het gehad had... maar nee. Volgens de route moest ik alsmaar rechtdoor langs de kade tot je bij ons gebouw zou komen. Lijkt niet al te moeilijk.
Echter, op een gegeven moment rij ik op een slagboom aan. Ik denk, ik blijf stug rechtdoor gaan, dus open heel soepel mijn raampje en zeg 'slagbaum priama' (slagboom rechtdoor). Een nogal sjacherijnige agent zegt 'niet' en ik zeg 'da'. Daar stond ik dus, overal toeterende auto's en boze Russen, 7 uur 's avonds, pikdonker. Ik de auto uit om de weg te vragen (ik vond het een afgang om Ernie te bellen dus stelde dat nog even uit), maar zoals verwacht sprak niemand Engels. Ik kon dus nergens heen met als gevolg een jankaanval en woedeuitbarsting aan de telefoon tegen Ernie (sloeg natuurlijk nergens op maar was nogal gefrustreed :-)). Uiteindelijk heeft hij me veilig naar huis geloosd, en ben ik de dag erna het maar weer gaan proberen, met beter resultaat!
Het positieve aan het hele 3-dagen-hotel-verhaal is dat ik mijn eerste presentatie voor de hele afdeling (= CBD groep) heb gegeven, dat iedereen mij nu dus kent, dat de presentatie heel goed ging en dat ik me dus eindelijk een beetje heb kunnen 'bewijzen' (je voelt je soms zo'n mongool hier, je moet alles aan collega's vragen omdat je niets weet, dus het was wel fijn om nu hen eens wat te kunnen vertellen / leren). Presentatie ging over mijn nieuwe team (NRO = National Retail Organisation, even simpel gezegd de P&G buitendienst) en heeft nogal wat stof doen opwaaien: Account Managers die nu met hoofdkantoor werken zijn bang dat ze 'terug' moeten het veld in, voelen dat als een teruggang, zijn bang dat hun carriere hierdoor beinvloed wordt etc etc. Ik heb me dus nogal gefocust op de positieve kanten van deze veranderingen, en ik geloof ook echt
dat het goed voor hen is, dus ik hoop dat ik dat over heb weten te brengen (denk het wel). Ik was wel helemaal op na die 3 dagen, had me toch een beetje druk gemaakt omdat ik het best spannend vond om voor 60 Russen mijn 1e presentatie te houden.
Vrijdagavond hebben we dan eindelijk de 30e verjaardag van mijn liefde gevierd, en met veel plezier (en drankjes)! Hij had een grote tafel incl heel veel lekker eten geregeld bij ons favoriete Cubaanse restaurantje in de buurt. Daar hebben
we de hele avond met een mannetje of 20 (al zijn voetbalvriendjes met aanhang) gegeten en geborreld. Was echt heel erg gezellig. Er zitten een paar hele leuke gasten bij met wie ik het ook erg goed kan vinden (An, ik heb die zoon van goede vrienden van je ouders uitgebreid gesproken, ben even zijn naam kwijt, super leuke vent! Die kennis van Martijn was er ook, hij heet volgens mij Jan, ook leuk). Maar goed, de aanhang ... tja, ik kan toch niet wennen aan die opgedirkte chicks van 20, wat moet ik daar nu mee?
Het weekend lekker uitgebrakt van vrijdag (was vooral voor Ernie hard nodig), zaterdag een geweldige jas gekocht, echt zo mooi!!! Bruin suede, helemaal gevoerd met een lekkere vacht, hele grote bontkraag en pofjes bij de mouwen, ik begin me langzaam al een heel klein beetje Russisch te voelen als ik 'm aan heb. Hij is alleen te mooi om gewoon te dragen, dus ik zal 'm denk ik alleen dragen als we naar t theater gaan, en verder zal ik wel in mijn oude kloffie rondlopen (het is hier nl zo rantzig op straat door die vieze sneeuw dat je in de winter niet een stukje kan lopen of een auto in/uit kan stappen zonder heel vies te
worden). Zondag is er heel veel sneeuw gevallen (is inmiddels ook allemaal al weer weg), en zijn we lekker met muts en handschoenen aan door de stad gaan lopen, was super, zag er heel mooi uit met die verse sneeuw. Lekker 3 uur gelopen en is meeste hippe cafe van Moskou (Voque) gazpacho gegeten. Echt, ik blijf me verbazen over de Russinnen: Ook weer in zo'n Voque cafe, daar zie je gewoon een moeder en een dochter rondlopen, allebei volledig gemake-upt en hitsig aangekleed, ze gaan uitgebreid aan de bar zitten en zijn overduidelijk
'op jacht'. Mama geeft dochter les hoe een rijke man aan de haak te slaan, mannen die alleen binnenkomen worden eerst gescand (welke horloge hebben ze aan, welk drankje bestellen ze) en vervolgens wel of niet benaderd (gebaseerd op de gepercipieerde rijkdom).
Verder ben ik deze week met mijn Russische les begonnen, ik krijg van P&G 120uur vergoed, en voorlopig heb ik 2 keer per week les. Mijn papieren zijn eindelijk in orde, ik heb m'n werkvergunning en werkvisum (heeft even geduurd en nogal wat energie gekost, maar goed, het is nu in orde), dus ik mag in ieder geval tot 9 sept volgend jaar blijven!
Op dit moment is Ernie op weg naar het vliegveld om mama op te halen, die komt
lekker 5 dagen bij ons! Vanavond dus het Rode Plein op en daar ergens lekker eten. Ik moet morgen gewoon werken maar het weekend hebben we druk programma (uiteraard dagje Kremlin, een heel mooi klooster, we hebben 3 hele leuke restaurants uitgezocht, etc etc). Veel zin in!
Ik ga nu snel verder, dikke kus!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
